…το μεγαλείο και την απελπισία σου

Την ώρα που υπερπηδούσαν το κομμένο δένδρο, οι μόνοι όρθιοι αλλά καταματωμένοι που είχαν μείνει στην εδώ πλευρά ήσαν ο Μαρκαντώνης και ένας νεαρός λεονταρινός. 

«Είμαστε στο τέλος, παλληκάρι. Σε λίγο θα αγκαλιάζουμε τους προγόνους μας. Σφίξε την σπάθα και κόψε όσο μπορείς περισσότερους. Ας κατευθύνουν το χέρι μας οι Θεοί και η Ελλάδα». Το μέταλλο από τις δύο σπάθες έκοψε ανέλπιστα πολλούς, πριν νεκρωθούν τα χέρια που τις κατηύθυναν και οι δύο Έλληνες σωριαστούν άψυχοι στο ματωμένο χώμα. Ο αρχηγός της ενέδρας, ένας σκουρόχρωμος «μπολούκμπασης» με πυκνή γενειάδα, κλώτσησε περιφρονητικά τον νεκρό Μαρκαντώνη. «Αυτός μάλλον ο σκύλος με το χρυσό γεράκι στο στήθος είναι ο αρχηγός των ειδωλολατρών. Κόψτε του το κεφάλι, να το δείξουμε στους γκιαούρηδες, να σιγουρέψουμε πως όντως σήμερα φάγαμε τον αρχηγό των ειδωλολατρών. Πάρτε και τα κεφάλια των υπολοίπων, να τα δείξουμε κι αυτά».

Τα αποκεφαλισμένα κορμιά βρήκαν και συνέλεξαν μετά από τρεις ημέρες οι σύντροφοι των φονευθέντων, ενώ ήδη είχε διαδοθεί παντού το κακό νέο πως οι κατακτητές είχαν όντως κατορθώσει να σκοτώσουν τον Μαρκαντώνη «Κλεομένη» Ρενέση, τον θρυλικό «μάγιστρο των Εθνικών». Όπως και του προκατόχου του Δαιμονογιάννη, δίπλα στον οποίο τον έθαψαν, η καρδιά του νεκρού πολέμαρχου στάλθηκε με την πυρά και τα 100 βέλη στον ήλιο και, ως «αγώνος σήμα», η σποδός της παραδόθηκε στον νέο μάγιστρο, τον Ιωάννη «Λυκούργο» Πανάρετο. Μαζί με τους υπόλοιπους στραντιότι, ο Πανάρετος ύψωσε το ξίφος προς τον ουρανό. Ένα δάσος από ξίφη που λαμπύριζαν στο δυνατό φως του μαγιάτικου ήλιου. Τα ξίφη τού ακόμα ζωντανού και ακόμα μαχόμενου Ελληνισμού. Εν χορώ επαναλήφθηκε, μπροστά στο χρυσοκόκκινο λάβαρο του γερακιού, ο όρκος για συνέχιση του αγώνα. Μέχρι τον τελευταίο ζωντανό. Νίκη ή θάνατος.

(Προδημοσίευση από το υπό έκδοση ιστορικό αφήγημα “…το μεγαλείο και την απελπισία σου”

|> Βλάσης Γ. Ρασσιάς

Vlassis G. Rassias: (22 April 1959 – 7 July 2019) was a Greek writer, publisher, leader, and activist. He wrote 21 books of history and essays of which 17 are about ancient Greece. He also wrote a philosophical dictionary and two poetry collections. A central theme in his books is that modern societies need to go through a new enlightenment, similar to the Enlightenment in Europe in the 18th century, which should allow every nation to express itself through its own traditions.

Δείτε Επίσης

Το «Ζάρι»… της Σαπφούς Παπαντωνοπούλου

Το «Ζάρι» ως κοινωνικοπολιτικό αντι-αποικιακό σχόλιο | της Σαπφούς Παπαντωνοπούλου

4 σχόλια

  1. Το Μεγαλείο της Απελπισίας τους ή η Απελπισία του ”Μεγαλείου” τους…

    Εξαιρετικό έργο Επιστημονικής Φαντασίας… Ακόμα και ο Isaac Asimov, θα το ζήλευε…

    Ψευτιές ένος απατεώνα που έχει μαζέψει τον κάθε παλαβό στο μαντρί του, με συμπαραστάτες φυσικά σε αυτές τις παραθεωρίες περί ”υπογείων διαδρομών” κάτι ανθρωπίσκους όπως τον γλοιώδη εργατοπατέρα -φανατικό υποστηρικτή του ”παλαιού ΠΑΣΟΚ”- Στέφανο Μυτιληναίο και άλλους πολλούς Τρε-ΕΛ-λάνιους…

    Απλά Καραγκιόζηδες κι Αχρείοι…

    • 🙂 Απο τωρα άρχισαν τα ζόρια και οι διασκεδαστικές αντιδράσεις! Που να κυκλοφορησει και το βιβλίο…

    • Ισίδωρος Σκλιβάνος

      σαν μπόλικο νέφτι στον πωπό του θρασύδειλου και καλά Αθήναιου Φιλοδήμου με την ουρά στα σκέλια της ανωνυμίας.
      …απόλαυση τα ζωώδη ουρλιαχτά τους την στιγμή που Αλήθεια καβάλα στο άτι της ιστορικής μνήμης κατακαίει τα ψέματα της θεοκρατικής βοθροδοξίας και των δοσίλογων της…

    • “Ο Φθόνος είναι συντετριμμένος θαυμασμός” ! Η ζήλεια ο φθόνος και το μίσος κατατρώγουν τα σωθικά των αρρωστημένων μυαλών και αυτό αξίζουν . Περιμένουμε με ανυπομονησία το βιβλίο από τον αξιέπαινο ιστορικό και αγωνιστή της πραγματικής ελληνικής εθνικής θρησκείας !

error: Το περιεχόμενο προστατεύεται !!!