Σαν βροχή..

Ανακατεύω νερό με το χώμα
Αέρα με σκόνη
Ανακατεύω σπίτια με δέντρα
Ανθρώπους με ζώα
Το γκρι με το άσπρο.
Στο τέλος του πίνακα βάζω και την υπογραφή .
Φύση.

Εισπνέω βαθιά από την μύτη, κρατώ μέχρι το 5 την μυρωδιά της βροχής
Και φωνάζω

-Κανείς δεν μπορεί να σε νικήσει η να σε εξαφανίσει
Σε πολεμούν μόνο οι μωροί, οι ανόητοι και τα εγωπαθή σκουλήκια.
Ρίξε έναν κεραυνό τώρα!!

|> Σοφία Χ.

Εδώ στην Θεσσαλονίκη το φιλοσοφούμε λίγο περισσότερο. Ίσως ευθύνεται το ότι δεν είναι η Αθήνα –town. Λίγο οι χαλαρές διαδρομές παράλληλα του Θερμαϊκού, λίγο οι αέρηδες που ναι συμπαθέστατοι με κάνανε να ξεγυμνώνω τα πράγματα που σφηνώνονται στο μυαλό μου. Και αφού τα χτενίσω και τα περιποιηθώ τα πετώ στην θάλασσα πιστεύοντας ότι όλο και κάποιος χριστιανός θα το πιάσει το νόημα.

Δείτε Επίσης

Το «Ζάρι»… της Σαπφούς Παπαντωνοπούλου

Το «Ζάρι» ως κοινωνικοπολιτικό αντι-αποικιακό σχόλιο | της Σαπφούς Παπαντωνοπούλου

error: Το περιεχόμενο προστατεύεται !!!