..το οριστικό τέλος της εφηβείας μας.

Ίσως και να μην έπρεπε να το ομολογήσω, αλλά εκείνα τα περίεργα χρόνια της εφηβείας, όταν κάποιος δεν ήξερε ακόμη τον δρόμο που θα ακολουθούσε (κι αν τελικά ήταν “ροκάς” ή “καρεκλάς”, σύμφωνα με την τότε ορολογία), πρέπει να είχα αγοράσει το 1984 όλα τα σινγκλάκια, κι έπειτα το άλμπουμ, που είχαν κυκλοφορήσει οι Wham!, ακόμη κι εκείνο το αναπόφευκτο “Last Christmas” (σπάνιο πράγμα το σινγκλάκι με διπλό εξώφυλλο, όπως ήταν εκείνο) που επρόκειτο να μας ταλαιπωρήσει τόσο τις επόμενες δεκαετίες. Το “Careless Whisper” θα πρέπει να το χόρεψα σε… κρίσιμες στιγμές. 😛  Έπειτα, ήταν γραφτό να χωρίσουν οι πορείες μας. Ο μακαρίτης συνέθεσε μερικά πραγματικά ενδιαφέροντα τραγούδια, που θα τα ανακάλυπτα με τη δέουσα καθυστέρηση.

Ας γίνει λοιπόν σαφές ότι με την αναχώρηση του Γιώργου Κυριάκου Παναγιώτου από τα εγκόσμια δεν θρηνούμε την απώλεια κάποιας μουσικής μεγαλοφυΐας, κάποιου Μπετόβεν ή Μάλερ της εποχής μας. Θρηνούμε απλώς το οριστικό τέλος της εφηβείας μας. Μιας εφηβείας που κράτησε τρεις και παραπάνω δεκαετίες. Ας αναπαυθεί εν ειρήνη.

Petros Papakalos

|> Διαχείριση

Γενική Διαχείριση του Ιστότοπου ART-io.eu

Δείτε Επίσης

Η θεία μου, Λίλυ Παπαγιάννη

Μια σκόρπια, σαν τις αναμνήσεις της αγάπης, εκδρομή που έκαναν παρέα η μεγάλη Λίλυ και η μικρή Λίλυ. Ένας προβολέας στο μαγικό πλάσμα που υπήρξε η Λίλυ Παπαγιάννη. | Λίλυ Παπαγιάννη

error: Το περιεχόμενο προστατεύεται !!!