Εδώ οι άνθρωποι δεν είναι έτοιμοι,
και η αλλαγή περιμένει σα ζητιάνα στους δρόμους…
Στα ιστορικά συγγράμματα φοράς τα vintage ρούχα της γιαγιάς σου…
Κι οι δρόμοι βουϊζουν από χνώτα μανιασμένων πολιτών…
Σε τσάγια και φιλανθρωπίες παγώνεις τα χαμόγελα σου…
Και στο Κερατσίνι την τετοστερόνη της σκουριασμένης αλυσίδας…
Φωνάζεις με τις κυράτσες στα πρωϊνάδικα….
Ρουφάς το lifestyle σε slim βιολογικά τσιγάρα…
Και κάθεσαι το βράδυ να σχολιάζεις στα βαθυστόχαστα κοινωνικά παράθυρα…
Εδω η αλλαγή σε περιμένει σα ζητιάνα…
Κι εσύ τρίβεις με μεγαλύτερη, ακόμα, μανία τα όνειρα σου…
Να τα ξεπλύνεις με τις επιθυμίες σου…
Για να’ναι ξεθωριασμένα από ψυχή τα ασπρόρουχα σου…