Επέστρεφε

Όταν οι Έλληνες, στους ανθρώπινους καιρούς, έλεγαν «πας μη Έλλην βάρβαρος» δεν εκδήλωναν καμιά διάθεση υποτίμησης του «άλλου» και πολύ περισσότερο δεν αποτελούσε αυτό μια έκφραση μισαλλοδοξίας. Η αμαρτία των συναισθημάτων στην νεωτερική και μετά-νεωτερική εποχή είναι αποτέλεσμα της επικράτησης της χριστιανικής βαρβαρότητας (με την σημερινή σημασία των όρων βαρβαρότητα και αμαρτία) και της καρτεσιανής διχοτόμησης. Οι επιμέρους και οι κατά τόπους «διαφοροποιήσεις» συναρτούν την όποια ταυτότητά τους από (με) τις ιδιαίτερες «αναγνώσεις» που προτρέπει ή και επιβάλει η κληρονομημένη πολιτισμική συσσώρευση. Η παράδοση παραμένει διαρκώς ενεργή και δυναμική (αλλιώς δεν είναι παράδοση), όχι μόνο γιατί παρελθόν και παρόν είναι ένα για κάθε Τόπο και για τον Κόσμο, κυρίως λόγω του γεγονότος ότι δεν υπάρχει άνθρωπος (ανθρωπότητα) γενικά (αφηρημένα) αλλά πάντα ειδικά (συγκεκριμένα), τοπικά, ιστορικά και χρονικά περιορισμένος και σε μεγάλο βαθμό καθορισμένος. Ακόμη και ο κοσμοπολίτης (τι άθλια και βρωμερή λέξη!) κουβαλάει με πόνο ψυχής έναν τόπο που μπορεί να είναι σύνθεση ή και αχταρμάς Τόπων. Σε κάθε περίπτωση δεν μας διακρίνει ο χώρος που καταλαμβάνουμε αλλά ο Τόπος που φέρουμε και είμαστε, εντός ενός ευρύτερου Τόπου.

If I can’t dance, I don’t want to be part of your revolution.

Emma Goldman

Ο ατελεύτητος Κόσμος έχει ψυχή («πάντα πλήρη θεών και δαιμόνων») και οι πολλαπλές και πολυποίκιλες εκδηλώσεις της ψυχής του (ο ψυχισμός του) στον Καιρό μας είναι ο χώρος του γνωστού (Φυσική *) ενώ ότι δεν έχουμε ακόμη κατανοήσει και επομένως νοηματοδοτήσει είναι απλά Άκαιρο (Μεταφυσική *). Ας μην θεωρούμε πως ότι λέγεται ή έχει λεχθεί, ακόμη και από «μεγάλους εγκεφάλους», είναι απαραίτητα νοηματοδότηση, γιατί παραγνωρίζουμε τις αχρονικές ικανότητες αυτού του ζωτικού οργάνου (εγκέφαλος). Ο στοχασμός και ο στοχαστικός άνθρωπος είναι μια ακόμη κατάρα της νεωτερικότητας. Η ιατρική για να είναι Ιατρική και η φιλοσοφία για να είναι Φιλοσοφία πρέπει να θεραπεύουν και να συμβάλουν στο ευ ζην και την ευδαιμονία. Τούτες οι θεμελιώσεις της Φιλοσοφίας, της Ιατρικής, της Πολιτικής κ. ά. έχουν τεθεί άπαξ και διά παντός και έχουν φαρδιά πλατιά την υπογραφή του μοναδικού πολιτισμού που γνώρισε η ανθρωπότητα, του ελληνικού, αφού κάθε άλλη θέαση, τρόπος και «ανάγνωση» του κόσμου είναι απλά κουλτούρα (κουλτούρες). Δεν έχω καμία απολύτως διάθεση να μιλήσω για κατώτερους και ανώτερους «πολιτισμούς» γιατί τέτοιο ζήτημα δεν τίθεται. Πολιτισμοί δεν υπάρχουν, ενώ κουλτούρες υπάρχουν πολλές. Το μόνο ίσως «πολιτισμό» που θα εξαιρούσα από αυτή την καρατόμηση είναι ο Κινέζικος. Οι λόγοι είναι κυρίως δύο: Το ΕΝ δεν λατρεύεται σαν θεός στους Κινέζους, όπως ακριβώς στα καθ΄ ημάς,  και διαθέτουν μια κοσμολογία αξιοσέβαστη -ίσως πιο πλήρη από την Ελληνική. Οι χριστιανοί και οι λοιποί βάρβαροι «έκαψαν» πολλά βεβαίως από τον Ελληνικό πλούτο ενώ για  τους εσωστρεφείς Κινέζους τα γεγονότα εξελίχθηκαν πιο αποτελεσματικά για την διατήρηση των «πηγών» και των συγγραμμάτων. Είναι λοιπόν αυτή τους η εσωστρέφεια και η κλειστότητα που από την μια τους επέτρεψε να είναι ίσως πιο αποτελεσματικοί από εμάς ως προς την «διατήρηση» της παράδοσης και από την άλλη δεν τους επέτρεψε (αποτρεπτική) να δημιουργήσουν Πόλιν και Πολιτική…άρα και Πολιτισμό.

The most unpardonable sin in society is independence of thought.

Emma Goldman

* Χρησιμοποιώ τους όρους Φυσική και Μεταφυσική με την αυθεντική αριστο-τέλεια λογική.