εκλογές παρωδία

Έχει να κάνει με την ιδιότητα του προσώπου-ατόμου και όχι του πολίτη. Δεν είναι μια κατεύθυνση πολιτική, μια «πολιτικοποιημένη» θέση, όπως την ονοματίζουν οι «αριστεροί» και δεξιοί πολιτικάντηδες. Δεν είναι δυνατόν να κρατάς «πολιτική στάση», να ψάχνεις δηλ. απεγνωσμένα ποια σκατά θα φας από το μενού της πιο ξεπεσμένης κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας της Εσπερίας. Όταν είσαι προτεκτοράτο με την βούλα και από Δευτέρα θα έχεις επιτροπεία, αυτή που είχες πάντα δηλ. αλλά σε πιο hardcore version, δεν μπορεί να σε απασχολεί ποιος θα πρωθυπουργεύει. Ή κάνεις τουμπεκί ψιλοκομμένο, ή κάνεις επανάσταση..

Ξεπέρασαν το ψεύδος και την «συνήθη χρήση» του σε προεκλογικές περιόδους. Σε εργαλειοποίησαν άνθρωπε, μετά μανίας. Σου πέταξαν πατσαβούρα στην μάπα, αλλά εσύ εκεί.. Έφτιαξες και κόμματα που συνεχίζουν την μαλακία του «ΟΧΙ». Ενός «ΟΧΙ» απάντηση-αντίδραση σε ένα «ΝΑΙ» του απολύτως τίποτα. Το τίποτα ανταγωνίζεται το απόλυτο τίποτα στην προοπτική του μηδέν. Παλαιοί και νέοι δωσίλογοι σου κάνουν πλάκα, ασελγούν στην σάρκα σου, αφοδεύουν στην ψυχή σου, κατουράνε το μυαλό σου, και εσύ αρνείσαι πεισματικά να πεθάνεις για να αναγεννηθεί το νέο.

Τι είναι αυτό το «νέο» που δεν θα είναι «παλιό»;;;

Οι νέες σου αυταπάτες είναι!

Η ΑΠΟΧΗ από αυτό το καραγκιοζιλίκι είναι η μόνη αξιοπρεπής στάση. Αυτές οι εκλογές είναι παρωδία, ακόμα και με τους πιο απεχθείς και νομικίστικους όρους της κοινοβουλευτικής «χούντας» που ζούμε. Πάει και τελείωσε.

Από Δευτέρα σκάβω λάκκους για να θάψω παλιούς και νέους απατεώνες και δωσίλογους.. Αν δεν με προλάβει μια αληθινή κρίση, έχω μπόλικη εργασία μπροστά μου. Αν εντωμεταξύ γίνει της πουτάνας, που δεν το βλέπω δηλ. με τόσο εθελόδουλο μεταμοδέρνο ραγιαδισμό, πάλι εδώ είμαστε..

Εν πάση περίπτωση

Καλή αντάμωση στα γουναράδικα

&

Ουαί τοις ηττημένοις.