rock and roll can never die

Virtù Daimon 05/09/2017 βινιέτα, εικαστικά, ιστορίες με νόημα, λογοτεχνία, μουσική & ποίηση

Αν αξιωθώ να κάνω κάποτε κινηματογράφο, κάποιο κνώδαλο που νομίζει ότι είναι δημοσιογράφος θα με ρωτήσει: ποια ή ποιες ταινίες άλλων θα θέλατε να είχατε κάνει εσείς;

Χωρίς περιστροφές θα απαντούσα: Την «Άγρια Συμμορία» (The Wild Bunch) του Sam Peckinpah και την «Γλυκιά συμμορία» του Νίκου Νικολαΐδη. Είναι αρκετές οι ταινίες που θα ήθελα να έχω δημιουργήσει εγώ αλλά περιορίζομαι σ´ αυτές τις δύο για ευνόητους λόγους.

SWEET BUNCH HD TRAILER – SWEET BUNCH HD TRAILER V2

Ο Νίκος Νικολαΐδης είχε θράσος, απέραντο θράσος, και γι´ αυτό η σχέση μου με αυτόν παραμένει εξωφρενικά παθολογική. Δεν θα μάθω ποτέ αν τον αγάπησα ή τον μίσησα περισσότερο, μέσα από το έργο του. Ο Νικολαΐδης με απασχόλησε πάντα σαν κινηματογραφιστής, ήταν και είναι ταινίες, για μένα… Το «Μια Στεκιά Στο Μάτι Του Μοντεζούμα» δεν το τελείωσα ποτέ. Δεν συμπαθώ ιδιαίτερα την πεζογραφία αλλά λατρεύω την ποίηση.

Ο κινηματογράφος είναι οπτικοακουστική ποίηση. Οι εικόνες, οι ήχοι, οι μυρωδιές και οι αισθήσεις των ταινιών του Νικολαΐδη θα μείνουν για πάντα στην μνήμη μου, ακόμη και αν το σελιλόιντ (celluloid) καταστραφεί στην κόλαση.

Έφυγε, για άλλες δημιουργικές σφαίρες, σαν σήμερα: Τετάρτη (τότε) 5 Σεπτεμβρίου του 2007, σε ηλικία 68 ετών.