Ξέχασα πως είναι
όταν ανοίγεις ένα παράθυρο..
Δεν μπαίνει πρώτα το φως
Ένα σπουργίτι
πρόλαβε να τραγουδήσει
μέσα στο σκοτάδι
έφυγε
όταν ήρθες..
Που νά΄ναι
ο σπουργίτης μας;
Τον άφησαν να τραγουδά;
Μια μέρα γύρισε μυστικά
με ένα κλαράκι σπασμένο
το έριξε στο κατώφλι
και πάει..
Θέλω να γυρίσει
και σου τραγουδώ
Θέλω να ακούσω
το λαχάνιασμά του
Η ακτίνα ας περιμένει..
Ανοίγω το παράθυρο κάθε μέρα
αργά
να προλάβει η καρδούλα του..