ART-io η τέχνη του βίου
Επανεξέταση από τον Ernesto Santaniello πάνω στο «Il bacio di Giuda» του Caravaggio
Ο Ιούδας φιλάει υπέροχα;
Ο Ιούδας φιλάει υπέροχα;
Φυσικά.
Κάθε προδότης φιλάει υπέροχα.
Βλέπεις πριν διαπιστώσεις ότι είναι ο προδότης σου, ήταν φίλος σου, αδελφός σου, συνέταιρος σου, γείτονας σου.
Ήξερε για σένα τόσα, όσα έπρεπε. Δηλαδή πολλά.
Δεν σε προδίδει ο άγνωστος.
Δεν ξέρει πού να πατήσει επάνω σου.
Δεν μπορεί βλέπεις να σε φιλήσει.
Ενώ το «φιλαράκι» έχει το δικαίωμα του φιλιού.
Δεν ξέρω ποιον αξίζει κάνεις να πενθήσει περισσότερο.
Τον προδότη ή τον προδομένο;
Ποιο θύμα πιάνει περισσότερο χώρο στην μνήμη;
Νομίζω ότι πάνε πακέτο.
Έχουνε γίνει πια ζευγάρι.
Ο προδότης και ο προδομένος είναι πάντα ο Κάιν και Άβελ των αιώνων.
Το τέλος της σχέσης ενός τέτοιου ζευγαριού είναι σχεδόν μοιραίο και διδακτικό.
Σου αφήνει πάντα την υπόνοια ποιον ρόλο να διαλέξεις όταν τα πράγματα γίνονται ζόρικα.
Και μην βιαστείς να πεις ότι «εγώ δεν θα παίξω ποτέ τον Ιούδα τον Ισκαριώτη!»
Όλοι τον παίξαμε και τον παίζουμε, ίσως ακόμα.
Το θέμα είναι να υπάρχει εκείνος ο Λόγος που θα άξιζε ή να σταυρωθείς ή να προδώσεις.
Και δεν είναι τα αργύρια!!
