ART-io η τέχνη του βίου
Πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Διιπετές
τεύχος 69 Φεβρουάριος 2009 μ.α.χ.χ. (Ανθεστηριών – Ελαφηβολιών)
Το Esasperatismo είναι ένα καλλιτεχνικό και πολιτιστικό κίνημα που στοχεύει στην ψυχική αναδόμηση του ανθρώπου το οποίο δημιουργήθηκε κόντρα στον παραλογισμό των καιρών, την ανασφάλεια και την σχεδιαζόμενη θολή πραγματικότητα του οικονομισμού μέσα στον οποίο κινείται η σύγχρονη ανθρωπότητα.
Δημιουργήθηκε στην γειτονική Ιταλία στην πόλη της Νάπολη από τον Καθηγητή Adolfo Giuliani τον Μάιο του 2000, και στο Μανιφέστο του κινήματος χρησιμοποιήθηκε ο διαλεκτικός όρος Esasperatismo ο οποίος σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει “Αγανάκτηση”, ο οποίος βασίζεται στην οξυδερκή παρατήρηση των συνεπειών που έχει στην ανθρώπινη συμπεριφορά η συσσωρευμένη αγανάκτηση.
Θα έλεγε κανείς πως είναι κάπως περίεργο το σύμβολο που επιλέχθηκε για να εκφράσει αυτή την ιδέα. Το σύμβολο αυτό ένα μπιτόνι εμφανίζεται στα έργα των συμμετεχόντων καλλιτεχνών όπως θα μπορούσε κάποιος να δει αρκετά συχνά και όχι άστοχα. Η ιδέα του Esasperatismo έτσι όπως εκφράζεται μέσα από αυτό τον επιλεχθέντα συμβολισμό αναβλύζει την τραγικότητα την αισιοδοξία τις επιθυμίες τα όνειρα και τις εμπειρίες του σύγχρονου ανθρώπου, έτσι όπως ερμηνεύονται μέσα από την πολύπλευρη διακήρυξη του κινήματος.
Πέρα από το γεγονός ότι το κίνημα καταγράφει την τραγική πτώση του σύγχρονου μοντέλου ζωής- πολιτισμού η βασική του επιδίωξη είναι να αναδυθεί μια νέα αισιοδοξία για τον σύγχρονο κατακερματισμένο άνθρωπο όσο και αν αυτό φαντάζει δύσκολο.
Το κίνημα για την επέτειο των 10 χρόνων από την ίδρυση του εξέδωσε τον Δεκέμβριο του 2010 ένα ογκώδη τόμο με όλο το αρχειακό υλικό της δεκαετούς πορείας του και παράλληλα ανακοίνωσε την τρίτη καλλιτεχνική Τριεννάλε του Esasperatismo στο αριστοκρατικό “Castel dell ‘Ovo” της Νάπολης, μεταξύ 5 Φεβρουαρίου και 3 Μαρτίου του 2011 και η οποία συνεχίστηκε με πλούσια δραστηριότητα μέχρι το τέλος του 2013. Παράλληλα συνεχίζει να διοργανώνει ατομικές παρουσιάσεις των Καλλιτεχνών του κινήματος καθώς διαλέξεις και ενημερωτικές ημερίδες.
Λίγα λόγια για τον ιδρυτή
Ο Adolfo Giuliani ο ιδρυτής του κινήματος γεννήθηκε στη Νάπολη στις 7/07/1934, συνταξιοδοτήθηκε ως καθηγητής της τεχνικής εκπαίδευσης. Ενθουσιώδης ο ίδιος με την τέχνη υπήρξε εμπειρογνωμόνων στην αποκατάσταση και την συντήρηση έργων τέχνης, και δημιούργησε ελαιογραφίες και γλυπτά σε ξύλο. Ξεκίνησε την δραστηριότητα του το 1977 με το άνοιγμα της γκαλερί “The Picture” στην οδό Gemito 22 στην Νάπολη, στην οποία συμμετείχαν διάσημοι καλλιτέχνες αυτών των ετών, συμπεριλαμβανομένων Α. Chiancone, F. Girosi.
Το 1998 χάρη σε αυτόν, γεννήθηκε το κέντρο τέχνης και πολιτισμού “Νέα Εικόνα” στην οδό Salvator Rosa 159 επίσης στη Νεάπολη. Σε αυτό το διάστημα, οργανώνει και επιμελείται πολλές εκθέσεις προσωπικές και συλλογικές οι οποίες μεταξύ άλλων αναφέρονται η * Χθες, σήμερα, πάντα * παρουσιάστηκε από τον Rosario Pinto με έργα των R. Barisani, Α. Buonoconto, L. Galdo, GA Leone, ΚΒ Piscopo, Γ. Roehrssen, Δ. spinosa, Α. Tammaro. – * For Eduardo * παρουσιάστηκε από τον Maurizio Vitiello με την ευκαιρία της εκατονταετηρίδας από τη γέννηση του Ναπολιτάνου δραματουργού. * Αφιέρωμα στον Salvator Rosa * περιοδεύουσα έκθεση που υποβλήθηκε από τον Ugo Piscopo.
Τον Μάιο του 2000, δημοσιεύει το μανιφέστο και ξεκινά η πολιτιστική κίνηση που ονομάζεται “Esasperatismo – Λόγος & Μπιτόνι” που περιλαμβάνει καταγράφει και δεικνύει την όξυνση της ανασφάλειας του σύγχρονου τρόπου ζωής, των αρνητικών συναισθημάτων και των απογοητεύσεων που δημιουργούνται εξαιτίας όλων αυτών στην σημερινή εποχή, και των συνεπειών που αυτά παράγουν στον άνθρωπο και στη φύση.
Η διακήρυξη όπως δημοσιεύθηκε και στην Ελληνική γλώσσα έχει ως εξής
Μάιος 2000. Διακήρυξη του Adolfo Giuliani, που γεννήθηκε στη Νάπολη στις 7-7-1934, για τη δημιουργία πολιτιστικής κίνησης με τον τίτλο «Αγανάκτηση» της οποίας σύμβολο θα είναι ένα μπιτόνι. 1. Γένεση Γεννιέται από την απελπισία που αγγίζει τα όρια και προέρχεται:- από την καθημερινή ζωή
- από τον βιασμό της φύσης
- από την ανεξέλεγκτη πορεία της επιστήμης
- από την καλλιτεχνική στειρότητα
Adolfo Giuliani Η δέσμευση των καλλιτεχνών του κινήματος στοχεύει στην ευαισθητοποίηση των συνειδήσεων για τη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση με σκοπό την προώθηση και την προσεκτική μελέτη σχετικά με τα κρίσιμα γεγονότα και τις αξίες τους και να μεταφέρουν ένα ισχυρό μήνυμα ελπίδας. Σύμβολο του ‘Esasperatismo είναι το Μπιτόνι, δοχείο της γης, της σκέψης και της ζωής, έμβλημα των δεινών, όπως παρουσιάστηκε ως δομή της τέχνης, για πρώτη φορά τον Μάιο του 2000 από τον Adolfo Giuliani. Συνέντευξη του καθηγητή Adolfo Giuliani ιδρυτή του κινήματος Esasperatismo στον Αριστοτέλη Τριάντη 07/ Ιουλίου / 2010
Esasperatismo σε ελεύθερη μετάφραση “Αγανάκτηση”
Κύριε Giuliani σας ευχαριστώ που έχετε την καλοσύνη να μας μιλήσετε για το Esasperatismo, πότε σκεφτήκατε να δημιουργήσετε αυτή την καλλιτεχνική κίνηση και γιατί;
Το Κίνημα Esasperatismo γεννήθηκε τον Μάιο του 2000 και δεν έχει μόνο μια πλευρά την καλλιτεχνική, αλλά και αυτή του πολιτισμού. Γεννήθηκε ως κάλεσμα για να προβληματιστούμε για τις διάφορες δυσμενείς καταστάσεις στον κόσμο, σε διάφορους τομείς της καθημερινής ζωής, όπως το βιασμό της φύσης, την κακή διαχείριση της προόδου καθώς πλέον και την μη θετική λειτουργία της τέχνης. Εμείς όλοι καθημερινά ζούμε σε ένα κλίμα ανυπομονησίας, δυσφορίας και ανησυχίας: αυτό είναι το Esasperatismo.
Το μπιτόνι σαν αντικείμενο θα λέγαμε είναι κάπως περίεργο όταν γίνεται σύμβολο μιας καλλιτεχνικής έκφρασης, πως το εμπνευστήκατε ως σύμβολο του Esasperatismo;
Το μπιτόνι έχει γίνει το σύμβολο του κινήματος επειδή είναι ένα δοχείο λόγω της χρήσης που κάνουμε με αυτό από τη στιγμή της ύπαρξης του, αλλά και της ιστορίας της Via Salvator Rosa στην Νάπολη, που αντιπροσωπεύει την ανθρώπινη δυστυχία και της Γης καθεαυτής, αλλά επίσης είναι το σύμβολο της ανθρώπινης ελπίδας και η προϋπόθεση για την βελτίωση μας.
Η Νάπολη η πόλη στη οποία ζείτε έχει έντονο το στοιχείο των κοινωνικών αγώνων και των διεκδικήσεων μέσα στο ιστορικό παρελθόν της, σας έχει επηρεάσει κάπως αυτό το πολιτισμικό υπόβαθρο στην απόφαση σας να δημιουργήσετε αυτή την κίνηση, και αν ναι μιλήστε μας λίγο για αυτό.
Το υπόβαθρο της Νάπολη επηρέασε μόνον εν μέρει αυτή την απόφαση, το ίδιο το κίνημα καταγγέλλει ένα άρρωστο κόσμο, και δεν συνδέεται στενά με τα ιστορικά γεγονότα και τον πολιτισμό της Νάπολη.
Στην διακήρυξη του Esasperatismo παρατηρούμε έντονα το στοιχείο της αγωνίας, μιας αγωνίας που τὼρα ειδικά είναι πολύ επίκαιρη και έχει πολλά αρνητικά πρόσωπα, είναι η οικονομική, η οικολογική, και η ψυχολογική αγωνία της αβεβαιότητας, καθώς και η έλλειψη ελπίδας και στόχου. Πως μπορεί ένα καλλιτεχνικό κίνημα να επηρεάσει η καλύτερα να βοηθήσει στην επίλυση τέτοιων ζητημάτων, πιστεύετε ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό, μπορεί το καλλιτεχνικό έργο σε καιρούς στειρότητας να έχει πρόταση;
Φυσικά η τέχνη δεν είναι αρκετή: όλες οι πολιτιστικές δυνάμεις πρέπει να εφαρμοστούν για την αντιστροφή αυτής της διαδικασίας. Η τέχνη είναι σίγουρα ένα όχημα της πληροφόρησης και της γρήγορης επικοινωνίας αλλά και για το χαρακτήρα της ένα προνομιακό είδος έκφρασης. Οι λύσεις είναι γνωστές, πρέπει να ξανακερδίσουμε τις χαμένες αξίες.
Μέχρι τὼρα το Esasperatismo έχει διανύσει δέκα χρόνια ζωής, μιλήστε μας λίγο για αυτή την πορεία, ποια είναι ενδεχομένως τα μηνύματα θετικά η αρνητικά που έχετε εισπράξει από αυτή την προσπάθεια σας;
Δεχθήκαμε μια ισχυρή υποστήριξη από τους διανοούμενους, αλλά πολύ μικρή υποστήριξη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και των Θεσμικών οργάνων. Εμείς δεν έχουμε την οικονομική δύναμη για μεγαλύτερη δημοσιοποίηση, δεν μπορούμε να κάνουμε περισσότερα από ο,τι πραγματικά κάνουμε. Με τα περιορισμένα οικονομικά μέσα μας, διοργανώνουμε εκθέσεις και συνέδρια.
Ο κόσμος και οι συνθήκες της ζωής αλλάζουν συνεχώς. Πως βλέπεται το μέλλον και το μέλλον της τέχνης στον συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο μας;
Ελπίζουμε πρώτα ότι μπορεί να υπάρξει ένα μέλλον χωρίς να φθάσουμε σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή. Ελπίζουμε ότι οι σημαντικοί άνθρωποι της Γης μπορεί να μετανοήσουν και να σώσουν το μέλλον του πλανήτη και τη διατήρηση της ζωής και των μελλοντικών γενεών. Το μέλλον της τέχνης είναι ο δεσμός της με το σύνολο του συστήματος: Πρέπει η ζωή και η γη να επιβιώσουν, η τέχνη θα εξακολουθήσει να διαδραματίζει τον αισθητικό της ρόλο σε συνδυασμό με τις αλλαγές, αλλιώς δεν θα υπάρξει μέλλον, ακόμη και για την τέχνη.
Ευχαριστώ κ. Giuliani για τις απαντήσεις σας.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην επίσημη σελίδα του κινήματος Esasperatismo
